De hele week is het slecht weer, de regen zet regelmatig de straten onder water en de frisse wind blijft maar waaien. Voor het eerst in ruim twee jaar kruip ik ’s avonds tegen mijn man op de bank met wollen sokken aan mijn voeten en warme chocolademelk binnen handbereik.
Na een avond vol beelden van kou en sneeuw uit Nederland stap ik ’s ochtends met mijn blote voeten op de koude tegelvloer. Slaapdronken zoek ik mijn weg naar de badkamer. Terwijl ik de enige kraan, de koude kraan, opendraai kijk ik naar buiten.
“SNEEUW!!” registreert mijn brein verheugd! De daken zijn wit, de grond is wit, overal waar ik kijk is wit!!
Maar nadat ik constateer dat ik hier helemaal geen winterkleding heb en de slaap nog eens goed uit mijn ogen wrijf zie ik pas goed wat ik zag: de witte dakplaten op de huizen, het witte grind in de tuinen en de gestapelde keien in de voortuin.
Met een kleine snik van heimwee besef ik, it’s just another day in paradise!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten