Gisteren kocht ik een bodylotion voor mezelf. Die had ik verdiend. Vond ik. Ik was in de afgelopen week namelijk vaker in de sportschool en op de tennisbaan geweest dan bij één van de 3 Starbucksen op Aruba.
Morgen zal mijn hoofd nog vol zijn van de beelden van de ouderen én de kinderen. Oma Helena die vol trots verteld hoe zij meehelpt met de verzorging van haar medebewoners terwijl ze de pensioengerechtigde leeftijd ruimschoots voorbij is. De dame van 92 die eens goed voor de foto gaat zitten en de dame naast haar die mijn hand pakt en me zegt dat zij óók al 80 is.
Als je zoals wij, gezinnen met leuke toelages, op een tropisch eiland woont kun je van elke nieuwe dag een feestdag maken. Over het weer hoeven we niet te klagen. We mogen gebruik maken van de faciliteiten op de basis. Voor een klein bedrag of zelfs gratis kunnen we ons lijf in topconditie houden in de sportschool. We leren onze kinderen zwemmen, tennissen, streetdance en karate. En na dit alles springen wij op Aruba op een surfplank of in een Sunfish om bij Watersport af te koelen en jullie op Curaçao nemen een verfrissende duik in Bubi Blou! Brieven en pakjes versturen we snel en voordelig via de militaire post. Onze hersenen trainen we gratis met boeken uit de bibliotheek. En als we er even niet meer uitkomen is er een heel vangnet aan Defensie personeel wat ons met raad en daad bij wil staan.
Een schoenendoos gevuld met lekker ruikende zeep, tandpasta, een nieuwe tandenborstel. Voor ons allemaal zo vanzelfsprekend, voor een ander een fijn geschenk zo vlak voor de feestdagen.
In het nieuwe jaar ga ik weer, mét een extra tube bodylotion. Voor ik het weet ben ik het namelijk zelf die daar in de recreatiezaal zit.
Ik hoop dat er dan ook kinderen langskomen om een beetje feest aan de dag te geven.
